BARDOS

Na estercada camiño

seguindo o cheiro vital,

enchoupando o corazón

de merda nun labourar arreo.

Poucas cousas teño tan claras.

(Non leo aos Bardos. As parvadas

magóanme coma losqueadas.

Non escoito aos lerchos. As verbas

esvaran pola realidade e matan

as intencións e as arelas.

Non sigo aos amantes do godello. Suso

de Toro botou pola borda

a lingua dos lingoretas)

Só de cando en vez, algunha

alfaia racha na alma.

Mais dura tan pouco...