20/01/2012
11/01/2012
MARÉ
Algo sanguíneo turra de min
(o soño dunha besta durmida
a queixa dun animal acachoupado
a nostalxia dun mundo errado)
Un rancor danado pon medras ao noso abraio
ennobelando para sempre a túa pel coa miña pel
Antón
05/01/2012
DIAZ PARDO
Rompo os vidros da xanela coas gadoupas que crecen nos ollos
incapaz de me vestir coa propia pele
mol como a cera e o granito do home que non sabía morrer
Antón
01/01/2012
2012
Aínda queda sol nos meus osos
(e cos sargazos podres da gorxa
consumirei a noite dos lobishomes)
Antón
Subscrever:
Mensagens (Atom)