22/11/2010

BATER POR SORPRESA


Antón

7 comentários:

Paz Zeltia disse...

Non sei que me da ver mesturada esa palabra no medio das pistolas... [aborrezo as armas. é mentira que se creasen para se defender]

Anónimo disse...

Sexamos poetarras como dí O garcia do Outeiro

FERNANDO SANCHO disse...

A min como a Zeltia, non me gustan nada as armas, mais ver a Poesía mezclada coas armas ocórreseme que debe estar preparada para disparar, para protestar, para contar a realidade do mundo actual, e para soñar o que sería un mundo ideal.

Maribel-bel disse...

"La poesía es un arma cargada de futuro", e si o plantexamos así?. Bicos.

Paz Zeltia disse...

gústame iso dos "poetarras" do garcía do outeiro,
[vése que non collera eu ben a mensaxe]
:D
canto aprendo con vós!

Antón Mixiriqueiro disse...

As pistolas son tan só unha metáfora. Vexo a poesía como un arma para transformar a sociedade e (o máis importante) a nós mesmos, ás veces atacando, ás veces defendendo, mais nunca dun xeito neutral...é coma di Maribel un arma cargada de futuro xa que este presente non nos gusta. E que cada quen fixe os seus obxectivos a bater ou a defender.
Un grandisimo saúdo a todos

Paz Zeltia disse...

si, sí, entusiásmame a idea, [agora que a comrprendin]