Procuro teu corpo nas peles esfoladas
de cores rechamantes,
entre as pugas dos toxos sementados,
perto do arreguizo vital reflectido
na imaxe do espello.
Traballo rigurosamente,
peneirando os minutos
vividos,
arquivándoos en andeis
escachados,
confundido na búsqueda
dunha imaxe que remate co
espexismo do ( teu) deserto.
Antón
1 comentário:
Agora que xa se pode votar, agardo con ilusión a xornada eleitoral do día 7 (quen sabe, non?).
Pero o certo e verdadeiro son toda esa chea de obreiros do metal que poboan a miña cidade dotando de dignidade á tribo.
Porque Vigo será iso, "semente do futuro proletario que ha vir". Con eleccións ou sen elas, con votos ou sen eles.
Deica!
Enviar um comentário