18/05/2009

GZ 2014

Esfarelou a ledicia en anacos
e repartíunos no camiño de
retorno a Tagen Ata,
nese espazo atemporal onde
os acenos collen folgos para bater
nas miñocas do (noso) cadaver.
As corredoiras soterradas axudan
e os antergos cangan coa angueira
ingrata,
sós e espidos no meio da multitude,
berrando palabras de cinza que
-xa non-
saben ao cuspe acedo da derrota.
Antón, aos meus camaradas da CGT e a CUT

Sem comentários: