
Saloucas nun universo de cortiza,
de peles aboiando nos corpos extenuados.
Sen folerpas que caian niste outono
lembras o gume da fouce,
afouto e morno,
coma tecido morto daquel que fora
o noso (des)amor,
caleidoscópico arco da vella,
sinxelo tremer,
AUSENTE
Xosé Antón
Sem comentários:
Enviar um comentário